شما دارنده امكان بازنويسي بي نقص طراحي اپليكيشن ميباشيد با اين تفاوت تبارك كه نيازي به ذخيره چيزي نداريد. تغييرات شما صرفا هنگام رفتن ذخيره مي شوند.
آنان به صورت اتومات به گيت هاب كاميت نمي شوند. براي اينكه تغييرات در ريپازيتوري ذخيره شوند، بايستي آنهارا ازsource control كاميت نمائيد.
ناچار نيستيد آنهارا push نمائيد چون از گذشته در گيت هاب ميباشند. يك كاميت يك كاميت ميباشد، نيازي به push وجود ندارد. اين به عبارتي چيزي ميباشد كه فولدر را مستقيما در گيت هاب دستكاري فرمائيد.
تا آنجا كه بازنويسي پيش ميرود، شما بيشتر از آنچه كه در VS Code انتظار داريد را به دست مي آوريد.
Intellisense منحصر گويش فعاليت مينمايد. براي مثال درصورتي كه نوشتنfetch را استارت نموده ايد، VS Code به شما ياري مينمايد زيراfetch را ميشناسد.
ولي در پوشههاي پروژهاي كه VS Code هنگام اجراي پروژه به طور لوكال به شما مي دهد intellisense را نداريد.
از جمله به طور لوكال، او اس كد useEffect را مي شناسيد كه از ايمپورت react ميايد. اين را مي شناسيد زيرا ايمپورتي كه يك ماژول node ميباشد را رسيدگي مينمايد.
ولي با Remote Repositories ما مستقيما گيت هاب را تحقيق ميكنيم و پوشه node_modules هيچوقت به گيت هاب پوش نميشود. به اين ترتيب intellisense براي useEffect نيست چون اين كد در بنا شده در ريپازيتوري نيست.
شما ميتوانيد از مواقعي مثل Emmet براي تشكيل داد HTML به كار گيري نمائيد و از پيش اكران Markdown كاغذ تقسيم گرديده زيبايي منتفع مي شويد.
همينطور ميتوانيد از "Find" و "Find in Files" استعمال نماييد.
اكثري از مواقعي كه به طور لوكال عمل مينمايند زماني مستقيما در گيت هاب به يك پروژه كانكت مي گردند، به به عبارتي طريق شغل مينمايند، البته فهم اينكه همگي اينها چهگونه شغل مينمايند تا حدودي انتظار شمارا پرنور مينمايد.
سه شنبه ۲۳ فروردین ۰۱ ۱۱:۵۰ ۸ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است